Życiorys Conrada jest jak na polskie warunki nietypowy i sam w sobie mógłby stanowić ciekawy materiał na powieść podróżniczą. Pisarz urodził się w 1857 r. w leżącym dziś na terenie Ukrainy Berdyczowie. Jego ojciec – Apollo Korzeniowski – był szlachcicem, literatem i polskim działaczem niepodległościowym, zaangażowanym w działalność spiskową skierowaną przeciwko rosyjskiemu carowi.

Młody Joseph, wówczas znany jeszcze pod polskim imieniem i nazwiskiem, nie podzielał patriotycznych pasji ojca. Od zawsze marzył o podróżowaniu po świecie. W 1874 r., w wieku zaledwie 17 lat, postanowił opuścić rodzinne ziemie. Wyruszył do Marsylii, gdzie zaciągnął się na statek. Podczas licznych wypraw, Conrad odwiedził m.in. Amerykę Południową, Martynikę i Karaiby. Echa marynarskich podróży widać w jego twórczości.

Po rejsach pod banderą francuską, przyszła pora na Anglię. W 1878 r. Conrad rozpoczął służbę w brytyjskiej marynarce handlowej. Odbył wówczas nieudany rejs do Bangkoku (statek spłonął w trakcie podroży), który zakończył się cumowaniem w Singapurze. W 1886 r. Joseph zyskał brytyjskie obywatelstwo oraz rangę kapitana, dzięki której dwa lata później podróżował własnym statkiem na trasie Australia-Azja (doświadczenia z tego okresu zawarł w książce Smuga cienia). W 1889 r. osiadł na dłużej w Londynie, gdzie rozpoczął pisanie pierwszej powieści – Szaleństwo Almayera.

W 1890 r. Conrad odbył jedną z najbardziej pamiętnych podróży. Zatrudniony jako kapitan na statku Belgijskiej Spółki Akcyjnej, udał się w tajny rejs do Konga. Wbrew wyobrażeniom pisarza, nie była to wyprawa eksploracyjna, a brutalna misja handlowa, mająca na celu  intensywną eksploatację miejscowych dóbr, połączoną z wyzyskiem lokalnej czarnoskórej ludności. Zaobserwowane przez Conrada zepsucie Europejczyków – przedstawicieli wyższej cywilizacji, przejawiających w praktyce prymitywne instynkty, skłoniło go później do napisania swojego najsłynniejszego dzieła – opowiadania Jądro Ciemności (1899).

Joseph Conrad, wycieńczony fizycznie i psychicznie, porzucił marynarską karierę w 1894 r. Od tego momentu w pełni skupił się na pisarstwie. Nadzwyczajna znajomość języka angielskiego (Conrad jest uważany za jednego z najwybitniejszych stylistów w historii angielskiej literatury) pozwalała mu na dotarcie do szerszego grona odbiorców. Mimo to, przez długi czas pozostawał postacią raczej anonimową. Dopiero wydana w 1916 r. Gra losu zapewniła Conradowi rozpoznawalność i umożliwiła wyjście z finansowych tarapatów. Pisarz zmarł osiem lat później, w 1924 r.

Czy wiesz, że… ?

• Pobyt Conrada na statkach francuskiej marynarki opłacił jego wuj, wręczając chłopcu roczne uposażenie o ogromnej na tamte czasy wartości 2 tys. franków.
• Kiedy wyszło na jaw polskie obywatelstwo Conrada i fakt, że jest on poddanym cara, przyszłemu pisarzowi groziło wykluczenie z marynarki. Zrozpaczony podjął nawet nieudaną próbę samobójczą.
• Jako marynarz, Conrad był zamieszany w przemyt broni dla zwolenników Karola VII, pretendenta do hiszpańskiego tronu.
• Podczas swojej kongijskiej wyprawy pisarz wielokrotnie chorował – na malarię, dyzenterię i (aż czterokrotnie) na febrę.
• Poza językiem angielskim, pisarz posługiwał się biegle także francuskim i niemieckim.
• W 1893 r. Conrad złożył wizytę swojemu wujowi na Ukrainie. Była to jego jedyna osobista podróż w te rejony. Do Polski nigdy nie wrócił, chociaż nosił się z takim zamiarem pod koniec życia. O polskich sprawach wypowiadał się w publicystyce