Po osiągnięciu pełnoletniości, Górecki stara się o przyjęcie do którejś ze szkół muzycznych. Małe doświadczenie i niewielka wiedza teoretyczna powodują jednak, że natrafia on na trudności. Ostatecznie zostaje przyjęty do Szkoły Muzycznej w Rybniku, na wydziale instruktorsko-pedagogicznym. Wtedy też zakochuje się w muzyce klasycznej i marzy o karierze kompozytora.

Okres pierwszych sukcesów Góreckiego przypada na koniec lat pięćdziesiątych. W 1958 r. występuje on na Warszawskiej Jesieni, jednym z największych na świecie festiwali muzyki współczesnej. Tam też prezentuje swój autorski utwór – Epitafium, skomponowany do słów poety, Juliana Tuwima.

W 1960 r. Górecki kończy studia kompozytorskie na Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Dalsze kształcenie odbywa za granicą, m.in. w Paryżu. Lata sześćdziesiąte to szczególny okres w jego muzycznej twórczości. Poznaje wówczas innych, wybitnych kompozytorów – m.in. Krzysztofa Pendereckiego i Kazimierza Serockiego – wspólnie z którymi wypracowuje nowy styl muzyki współczesnej – sonoryzm, oparty na silnych brzmieniach i zderzeniach mas dźwiękowych.

Eksperymenty Góreckiego – mieszanie technik instrumentalnych oraz stałe zaskakiwanie słuchacza przez dostarczanie mu nietypowych doznań akustycznych – zaskarbiły mu miano jednego z najzdolniejszych polskich kompozytorów młodego pokolenia.

Na Warszawskiej Jesieni 1976 r. Górecki prezentuje III Symfonię, znaną szerzej jako Symfonię pieśni żałobnych. Utwór składa się z trzech lamentacyjnych pieśni, wykonanych w stonowanych, wręcz minimalistycznych brzmieniach. Szczególne wrażenie robi pieśń druga, w której kompozytor wykorzystał tekst, zachowany na ścianie gestapowskiej kaźni w Zakopanem. Symfonia szybko stała się najbardziej znanym dziełem Góreckiego, trafiając na światowe listy przebojów – nie tylko muzyki poważnej – i zapewniając mu międzynarodową sławę.

Henryk Górecki zmarł po długiej chorobie płuc w 2010 r., w wieku 76 lat. Spoczywa na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.

Czy wiesz, że… ?

• III Symfonia Góreckiego podbiła rynki muzyczne na całym świecie. W samym USA nagranie rozprzedało się w nakładzie około 150 tys. płyt.
• Wiele z utworów Góreckiego nawiązuje do dawnej muzyki ludowej, opartej na statyczności, prostocie konstrukcji i powtarzających się motywach. Z tego powodu twórczość kompozytora często określa się mianem tzw. nowej prostoty.
• Niewielki margines twórczości Góreckiego stanowiła muzyka teatralna i filmowa.
• Większość utworów Góreckiego, wbrew obowiązującym współcześnie trendom, jest opusowana.
• Po powrocie z Francji, Górecki pełnił funkcję profesora, a następnie rektora swojej uczelni macierzystej – Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach.
• Henryka Góreckiego, na niecały miesiąc przed jego śmiercią, wyróżniono Orderem Orła Białego – najwyższym odznaczeniem państwowym w Polsce.