Nowoczesna Warszawa
W 1945 r., tuż to zakończeniu II wojny światowej, Warszawa przypominała wielką pustynię. 85% zabudowy leżało w gruzach, a stolica wymagała szybkiej odbudowy. Czynione w kolejnych 45 latach starania inwestycyjne wpłynęły na ukształtowanie zupełnie nowego miasta, jedynie fragmentami przypominającego swój przedwojenny odpowiednik.
Niestety, wiele realizowanych budowli było wznoszonych jak najniższym kosztem. Na prawdziwie nowoczesne założenia architektoniczne przyszło warszawiakom czekać właściwie aż do lat dziewięćdziesiątych. Po 1989 r., dzięki zainteresowaniu prywatnych inwestorów i zagranicznych konsorcjów, Warszawa stała się wielkim placem budowy.
Dzisiejsza stolica Polski znajduje się w ścisłej czołówce europejskich miast, posiadających największą ilość modernistycznych wieżowców. Pierwszy z nich, 138-metrowy Intraco I, wzniesiono już w 1975 r. przy ulicy Stawki. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych sfinalizowano ciągnące się latami budowy 170-metrowego Hotelu Marriott oraz 120-metrowego Błękitnego Wieżowca przy placu Bankowym. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych powstały m.in. gmachy FIM Tower i Ilmet. Rzeczywisty rekord stanowił jednak rok 1999, kiedy ukończono budowę aż trzech wieżowców – Millenium Plaza, Warszawskiego Centrum Finansowego oraz 208-metrowego Warsaw Trade Tower – obecnie trzeciego pod względem wysokości budynku stolicy. Warsaw Trade Tower został zdetronizowany z drugiego miejsca stosunkowo niedawno, po otworzeniu w maju 2016 r. 220-metrowego drapacza chmur Warsaw Spire. Oba biurowce stoją zresztą w bliskim sąsiedztwie na warszawskiej Woli, nieopodal ulicy Towarowej. Pierwsze miejsce wśród najwyższych budynków Warszawy niezmiennie zajmuje Pałac Kultury i Nauki.
Nowoczesna warszawska architektura nie ogranicza się wyłącznie do wielkich wieżowców. W 2007 roku światło dzienne ujrzało nietypowe w formie, handlowo-biurowo-rozrywkowe centrum Złote Tarasy, położone w bezpośrednim sąsiedztwie Dworca Centralnego. Teren dawnych, obskurnych parkingów samochodowych zajął innowacyjny kompleks, rzucający się w oczy za sprawą charakterystycznej, przeźroczysto-pozłacanej kopuły o powierzchni 10 200 m2 i wadze ok. 1400 ton. Wewnątrz Złotych Tarasów na kilku poziomach znajdują się m.in. galerie handlowe, restauracje, kino i przestrzenie biurowe.
Pomyli się jednak ten, kto uzna że warszawska nowoczesność dotyczy wyłącznie wielkiego biznesu i handlu. Wręcz przeciwnie. Symptomy postępu widać również w szeroko pojętej nauce i kulturze. W 1999 r. uroczyście otwarto nowy gmach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, usytuowany na Powiślu przy ulicy Dobrej. Warszawski BUW to przykład nowoczesnego open space'u o powierzchni 64 tys. m², po którym mogą poruszać się nie tylko studenci, ale także inni wielbiciele książek. Na dachu biblioteki jest usytuowany ogród botaniczny, z którego można podziwiać wspaniałą panoramę Warszawy. W podziemiach znajdują się punkty handlowe oraz kręgielnia.
Pięć lat po bibliotece, Warszawa doczekała się pierwszej nowoczesnej placówki muzealnej. Mowa tu o otwartym w 2004 r. Muzeum Powstania Warszawskiego, ulokowanym na terenie dawnej zajezdni tramwajowej przy ulicy Grzybowskiej. Surowa, ceglana forma budynku tworzy niepowtarzany klimat, a zastosowane przy ekspozycjach materiały audio-wizualne wprost zachwycają swą pomysłowością. Do multimedialnego wzorca promowania nauki władze Warszawy sięgały w kolejnych latach jeszcze kilkukrotnie, czego dowodem jest otwarte w 2010 r. Centrum Nauki Kopernik na Wybrzeżu Kościuszkowskim.
Ostatnie kilka lat – zwłaszcza okres po 2007 r., kiedy to przyznano Polsce organizację Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej – to czas wzmożonego inwestowania w infrastrukturę sportową. W 2011 r. otwarto nowy stadion Legii Warszawa – wzniesiony w miejsce starego, działającego od 1930 r. obiektu. Prawdziwym osiągnięciem w dziedzinie architektury sportowej okazało się jednak wybudowanie nowego Stadionu Narodowego. Konstruowany od 2008 r., w miejscu dawnego Stadionu Dziesięciolecia (przez długie lata służącego jako bazar, a nie obiekt sportowy), został oddany do użytku w styczniu 2012 r. – na pół roku przed rozpoczęciem EURO. Świetlista, biało-czerwona fasada stadionu sprawia, że do dziś jest on uznawany za jeden z najładniejszych obiektów piłkarskich na świecie.
Przytoczone powyżej przykłady to oczywiście tylko mała cząstka, która jednak wyraźnie dowodzi, jak wielkiego postępu dokonała Warszawa na przestrzeni ostatnich ponad dwudziestu lat. Warszawska nowoczesność nie przejawia się zresztą tylko w bryłach obiektów budowlanych ale również szeregu innych inwestycji, m.in. komunikacyjnych, takich jak postępująca budowa metra (II linię oddano w 2015 r.), tworzenie kolejnych warszawskich mostów (ostatni z nich otwarto w 2012 r.) czy rozbudowa terminali lotniczych na lotnisku Okęcie (2006-2015). Nowoczesna Warszawa wciąż się tworzy, stając się wzorcową europejską metropolią.